dinsdag 9 augustus 2022

Stroperigheid

’s Ochtends als ik naakt mijn bed verlaat,
in de douche mijn ogen openmaak,
aan ’t ontbijt mijn plannen uiteenzet,
is ’t net of ik de dag heb gered.

Zonder planning komt zij nergens toe,
en ik evenmin, dit is de clou
om zo productief te zijn als ik:
’t is net of ik de uren indik.

Want als stroop kruipen zij met me voort.
Al doe ik soms iets ongehoords:
dan snoep ik er zomaar eentje op!

Heus, ’t is wijs om bij de tijd te zijn,
een to-do-list afstrepen is fijn,
maar wat tijd verspillen is geen strop.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Twee gedichten

Twee witte duiven Vlogen op Boven je huis Dat een thuis was Voor de vrede Buiten de ruis Van mijn gedachten.   (26-1-2024) ...