maandag 20 mei 2019

It ticks too

Stuurloos zijn wij
op open zee.
Is dat de weg,
vraag jij,
‘k zeg geen ja of nee.

Ik knik alleen – buig zacht mijn hoofd,
naar beneden waar de golven zijn.
Is dat gevaar,
vraag jij,
ik schud maar voel
je hartepijn

want jij wéét wat jij bedoelt

Je ademt je vrij
en kijkt om je heen.
Is dat de kust,
vraag jij,
En ik zeg
nee.

Ik stel je gerust – dat hoop ik maar,
en de steven van ons schip gaat voort.
Je vraagt niet meer, kijkt in ’t verschiet.
Gaat door, het hoofd geheven, onverstoord.
Is dat je hart,
vraag ik,
(Ik hoor je verder niet)

Maar je wéét wat ik bedoel
en wat ik voel
en ’t mijne

“It ticks too…”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Twee gedichten

Twee witte duiven Vlogen op Boven je huis Dat een thuis was Voor de vrede Buiten de ruis Van mijn gedachten.   (26-1-2024) ...