kleiner
dan de echte,
waar tranen
als rivieren zijn,
waar mensen
sterven, vluchten, vechten.
Ik
doe mijn deel, ik deel mijn brood.
Geef wat
ik kan maar draai me om.
Als
leed zo heel dichtbij komt,
keer ik
me naar de zon.
Maar zij
kan me verbranden,
en brengt
ook aan het licht
dat mooie
idealen stranden,
wanneer
men voor de waan, het wolkeloze zwicht
en daarmee
– met niets dan tijd omhanden –
de dag
van morgen afdicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten