ik
ken hun wensen en gebeden niet
ik
ken hun taal en hun gebaren niet
wat
maakt mij mens?
Ik
ken de dansen van de massa niet
Ik
kan slechts swingen als niemand ’t ziet
Ik
ken de wegen van de liefde niet
Wat
maakt mij mens?
Hoe raak ik aan wat zich niet
kennen laat
hoe blijf ik ver van wat me enkel
schaadt
hoe vorm ik woorden tot een vast
geheel
waarmee ik anderen niet slechts
verveel?
Ach, weet ik veel….
Ik
ken de dialecten niet
Ik
ben nog vreemd in dit gebied
Ik
ken de vruchten en geneugten niet
Wat
maakt mij mens?
Ben
ik een nimf die zich niet vangen laat
Een vlinder
die op ’t licht afgaat
een
vis op ’t droge, desperaat
wat
maakt mij mens?
Hoe raak ik aan wat zich niet
kennen laat
hoe blijf ik ver van wat me enkel
schaadt
hoe vorm ik woorden tot een vast
geheel
waarmee ik anderen niet slechts
verveel?
Ach, weet ik veel….
ik denk te veel…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten